Łącznik (dywiz) i minus

Jeżeli bardzo zależy Ci na poprawności językowej, możesz zależnie od potrzeb stosować różne znaki łącznika:: – łącznik-minus; Identyczny znak łącznika i minusa od dawna stosowany w systemie ASCII. Dotychczas najpopularniejszy sposób zapisywania obu znaków.; – łącznik; Wprowadzony w Unikodzie UTF-8 oddzielny znak łącznika z wyglądu (zależnie od czcionki) właściwie identyczny ze znakiem łącznika-minusa. Dotychczas rzadko stosowany.; – łącznik miękki (opcjonalny); W środku wiersza pozostaje ukryty, jest wyświetlany, gdy znajdzie się na jego końcu. Może służyć np. do opcjonalnego dzielenia wyrazów w wybranych miejscach.; – łącznik twardy (nierozdzielający); Po łączniku twardym nie może nastąpić przeniesienie do nowego wiersza. Może służyć do zabezpieczenia przed podzieleniem na dwa wiersze np kodu pocztowego lub skróty np. w wyrażeniu członek PAN-u.; – specyficzny dla języka polskiego łącznik stawiany na końcu wiersza i powtarzany na początku następnego; Jest stosowany do przenoszenia wyrażeń i nazw złożonych, jak w poniższym przykładzie.; ...w Akademii Górniczo-
-Hutniczej.; Pożądany wynik otrzymujemy przez użycie miękkiego i twardego łącznika.; .